DCIS - Μύθοι

Μύθοι που αφορούν τον μη διηθητικό καρκίνο του μαστού

1) Όλοι οι μη διηθητικοί καρκίνοι είναι ίδιοι

Φυσικά και δεν είναι ίδιοι. Το DCIS χαμηλού βαθμού κακοήθειας για παράδειγμα (low grade) θεωρείται πολύ πιο αθώο από το υψηλού βαθμού κακοήθειας (high grade) που είναι πιο επιθετικό και μπορεί να υποτροπιάσει. Επίσης, σπάνια το DCIS μπορεί να μην εκφράζει υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης και επομένως να μην είναι ορμονοευαίσθητο. Η νόσος σε νεότερες γυναίκες θεωρείται πως έχει πιο επιθετική συμπεριφορά.

2) Δεν μπορεί να έχει συμπτώματα

Συνήθως αυτό ισχύει. Όμως μερικές φορές το DCIS μπορεί να σχηματίσει μάζα και να είναι επομένως ψηλαφητό, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθεί και ως ρύση θηλής, είτε αιματηρή είτε διαυγής.

3) Η μαστογραφία πάντα μπορεί να ανιχνεύει το DCIS

Συνήθως ναι. Όμως σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να μην είναι εύκολο να ανιχνευθεί.

4) Η χορήγηση χημειοθεραπείας βοηθάει

Όχι, σε καμία περίπτωση. Είναι μία νόσος που δεν έχει μεταστατικό δυναμικό, δεν έχει την ικανότητα να δίνει μεταστάσεις και επομένως η χρήση χημειοθεραπείας δεν έχει καμία ένδειξη.

5) Η μαστεκτομή δεν έχει θέση στη θεραπεία του DCIS

Σε μερικές περιπτώσεις που η έκταση της νόσου είναι εκτεταμένη η μαστεκτομή ειναι μονόδρομος. Επίσης, σε νέες γυναίκες με γνωστές μεταλλάξεις (πχ Braca 1 και 2) και DCIS δεν είναι λάθος να προτείνουμε και να επιλέξουμε τη μαστεκτομή. Σε περίπτωση μαστεκτομής όμως επιβάλλεται η διενέργεια βιοψίας του λεμφαδένα φρουρού, καθώς αν η βιοψία αναδείξει και διηθητικό καρκίνο δεν θα υπάρχει η δυνατότητα διενέργειας βιοψίας του λεμφαδένα φρουρού και η γυναίκα θα πρέπει να υποβληθεί σε πιο εκτεταμένο χειρουργείο στη μασχάλη.

6) Ο υπέρηχος και η μαγνητική μαστών δεν έχουν θέση στη διερεύνηση ασθενών με DCIS

Αν και περιορισμένος ο ρόλος τους, εντούτοις έχουν θέση σε ορισμένες περιπτώσεις.

7) Κάθε DCIS εξελίσσεται σε διηθητικό καρκίνο

Αυτό δεν ισχύει. Υπολογίζεται πως αν αφεθεί χωρίς θεραπεία περίπου 30% θα γίνει διηθητικός καρκίνος. Οι πιθανότητες να γίνει αυτό είναι πολύ περισσότερες στο high grade από ότι στο low grade. Δεν έχει βρεθεί όμως ακόμα ένας αξιόπιστος τρόπος να κρίνουμε ποια περίπτωση θα μεταπέσει σε διηθητικό καρκίνο και ποια όχι και επομένως η θεραπεία είναι ίδια σε όλες τις περιπτώσεις.

8) Κάθε DCIS είναι ορμονικά ευαίσθητη νόσος

Αν και η πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ορμονικά ευαίσθητες, ένα μικρό ποσοστό (περίπου 5 % με 10%) δεν παρουσιάζουν ευαισθησία στη χρήση ορμονοθεραπείας.

9) Η ακτινοθεραπεία είναι απαραίτητη για κάθε ασθενή με DCIS

Ο ρόλος της ακτινοθεραπείας είναι πολύ σημαντικός. Ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία μετά από αφαίρεση (ογκεκτομή) της βλάβης παρουσιάζουν απαράδεκτα υψηλά ποσοστά τοπικής υποτροπής στα 5 έτη (30%). Άρα η ακτινοθεραπεία πλέον ενδείκνυται για κάθε ασθενή με DCIS και ογκεκτομή (όχι μαστεκτομή). Υπάρχει όμως μια πολύ συγκεκριμένη ομάδα γυναικών που η ακτινοθεραπεία μπορεί να παραληφθεί. Αφορά γυναίκες μεγάλης ηλικίας (>70 ετών), με low grade DCIS, καλά όρια εκτομής και με θετικούς ορμονικούς υποδοχείς. Επίσης η ακτινοθεραπεία δεν έχει ένδειξη και σε περιπτώσεις που η γυναίκα υποβλήθηκε σε μαστεκτομή.

10) Το DCIS δεν αφορά τη θηλή

Η νόσος μπορεί να επεκτείνεται ως τη θηλή καθώς οι πόροι του μαστού μπορεί να φτάνουν έως και λίγα χιλιοστά πριν τη θηλή.